انواع پردازنده ی موبایل،کدام بهتر است؟

وقتی صحبت از پردازنده ی موبایل می شود به جای CPU از عبارت SOC استفاده می شودکه مخفف System On Chip یعنی سیستم روی تراشه است. این نامگذاری به این دلیل است که اکثر پردازش های یک دستگاه موبایل وابسته به این تراشه است. هسته های پردازشی، واحد گرافیکی یا GPU، RAM، مودم و… همه در ارتباط مستقیم با SOC هستن. حتی تعداد مگاپیکسل های دوربین و پشتیبانی از فیلمبرداری 4K نیز مربوط به پردازنده یا SOC دستگاه شماست. از مطرح ترین پردازنده ها می توان به Snapdragon، Mediatek، Exynos و Kirin  اشاره کرد که تمامی آنها از هسته های پردازشی ARM در واحد پردازشی خود استفاده میکنند. در این مقاله به تفکیک به بررسی اجمالی SOC های یادشده می پردازیم.

Qualcomm Snapdragon

تولیدکننده ی آمریکایی الاصل پردازنده‌های محبوب موبایل اسنپدراگون است که گران ترین قیمت را نسبت به سایر رقبا دارد. عموما پردازنده های این شرکت به سه سری عمده تقسیم می شوند. سری 400 با قابلیت های محدود که روی گوشی های پایین رده مشاهده می شود، سری 600 که روی گوشی های میان رده به کار می رود و سری 800 که مخصوص پرچمداران است و از بالاترین قدرت پردازشی بهره می‌برد.

پردازنده‌های Snapdragon به دلیل مصرف پایین و بهینه و تولید گرمای کم و نمره ی عملکرد یا بنچمارک بالا از محبوبیت بالایی نزد کاربران برخوردار است. اغلب پردازنده‌های این شرکت از سیستم پردازش مجزا برخوردارند. به این معنی که ثبت تصاویر توسط دوربین را تراشه ی دیگری با عنوان پردازنده ی تصویر بر عهده دارد و از لحاظ پردازشی فشاری بر روی CPU و GPU نیست. موردی که نبودش در پردازنده های Mediatek  باعث داغ شدن دستگاه هنگام استفاده از دوربین میگردد.

شارژ سریع یا Quick Charge تکنولوژی دیگری است که پردازنده های اسنپدراگون به آن شهره هستند. این شرکت از نسخه ی اول این تکنولوژی که در پردازنده هایی نظیر مدل S4 pro وجود داشت تا به امروز که از نسخه ی چهارم آن در مدل 835 پرده برداری کرده است همواره سعی در پایین آوردن مدت زمان شارژ باتری دستگاه داشته است تا حدی که امروز شاهد آن هستیم که شرکت مدعی است که نسخه ی 4 Quick charge قادر است در 15 دقیقه شارژ باتری را از صفر درصد به 50 درصد برساند و با 5 دقیقه شارژ 5 ساعت کار با گوشی را برای شما به ارمغان بیاورد.

Mediatek

پردازنده ی تایوانی مدیاتک نزد کاربران حرفه ای موبایل چندان خوشنام نیست. این خوش نام نبودن علی رغم قیمت پایین پردازنده که باعث پایین آمدن قیمت تمام شده ی دستگاه می شود به چند دلیل است.

نخست اینکه پردازنده های مدیاتک هرگز در نمره ی پردازشی یا بنچمارک خوب عمل نمی کنند و این فقط در اعداد و ارقام نبوده و به واقع علی رغم اینکه روی کاغذ همه چی ایده آل به نظر می رسد در عمل سرعت پردازش چنگی به دل نمی زند و از رقبا عقب می ماند.

دلیل دوم مصرف باتری است. مدیاتک در بالاترین مدل خود نیز موفق به بهینه سازی مصرف باتری نمی شود و محصولات این شرکت عموما پرمصرف و گرمازا هستند. گرمای تولید شده توسط پردازنده خود باعث تسریع در خالی شدن شارژ باتری است.

دلیل سوم که بیشتر توسعه گران یا developer های اندروید به آن اهمیت می دهند، عدم انتشار کدهای منبع یا source code است. مدیاتک نه تنها در به روزرسانی ها ضعیف عمل می کند و معمولا خرید گوشی مدیاتکی یعنی صرف نظر کردن از به روزرسانی های گوگل، بلکه کدها و درایورهای مربوط به پردازنده هایش را نیز انتشار نمی دهد و از این رو باعث می شود که گوشی های مدیاتکی از بازار رام های سفارشی شده یا Custom ROM ها نیز جا بمانند.

در حوزه ی شارژ سریع اما مدیاتک عقب نمانده و با رونمایی از نسخه ی سوم شارژ سریع خود با عنوان Pump Express 3 نوید هفتاد درصد شارژ در 20 دقیقه را داده است. همچنین مدیاتک تنها تولید کننده ایست که دست به تولید پردازنده های 10 هسته ای و 3 خوشه ای زد. Helio X25 از پردازنده های پرچمدار این کمپانی است که دارای یک خوشه ی 4 هسته ای ARM A53 با سرعت 1.55 گیگاهرتز، یک خوشه ی مشابه دیگر با کلاک 2.0 گیگاهرتز و یک خوشه ی دو هسته ای ARM A72 با سرعت پردازش 2.5 گیگاهرتز می باشد. در قسمت گرافیک مدیاتک معمولا از پردازنده های گرافیکی Mali یا PowerVR استفاده می کند.

Exynos

پردازنده ی ساخت شرکت سامسونگ است که غیر از خودش تنها یک شرکت دیگر با نام Meizu از آن استفاده می کند. از لحاظ عملکرد اما هیچ کمبودی ندارد و با پردازنده های اسنپدراگون رقابت جدی دارد. سامسونگ تمامی پرچمدارانش را یک نسخه با اگزینوس و یک نسخه با اسنپدراگون منتشر می کند و با این سیاست موفق شده است تا حدودی قدرت پردازنده هایش را به رخ بکشد. هسته های به کار رفته در آخرین نسخه از SOC های اگزینوس Mongoose یا اگزینوس M1 است که محصول خود شرکت سامسونگ است. هرچند معروف ترین هسته ها ساخت ARM هستند اما هسته های اختصاصی سامسونگ و هسته های اختصاصی اسنپدراگون با عنوان Kryo نیز از قدرت پردازشی منحصر به فرد و بهینه ای برخوردارند.

سامسونگ نیز در کنار پردازنده ی اگزینوس از پردازنده ی گرافیکی Mali محصول شرکت ARM بهره می گیرد.

Kirin

پردازنده ی ساخت شرکت چینی هواوی است که در اکثر مدل های ارائه شده توسط این شرکت به کار می رود. Kirin تا مدل Kirin 935 حرف چندانی برای گفتن نداشت چون صرفا از هسته های نه چندان قدرتمند ARM A53 با سرعت های مختلف استفاده می کرد. اما با ارائه ی مدل های Kirin 950 و Kirin 960 که در Mate 8 و Mate 9 از آنها استفاده کرد وارد رقابت با سایر پردازنده ها شد. در واقع ویژگی این مدل ها داشتن هسته های ARM Cortex-A72 بود. این هسته ها نسبت به Cortex-A53 قدرت پردازشی بالاتری دارند. البته به همان اندازه باتری بیشتری نیز مصرف می کنند. به همین دلیل است که با استفاده از تکنولوژی BigLITTLE طوری به کارگیری می شوند که فقط در پردازش های سنگین فعال شوند.

جمع بندی

به طور کلی پاسخ به این سوال که کدام پردازنده بهتر است شاید اندکی دشوار باشد. بهتر آن است که مدل به مدل مقایسه کنیم. بدین منظور در جدول زیر مدل های هم رده از شرکت های فوق را در کنار هم قرار می دهیم تا کار مقایسه برایتان آسان گردد.

پردازنده های بررسی شده در تصویر فوق که از سایت androidauthority گرفته شده است همه از پردازنده های به کار رفته در گوشی های پرچمدار سال گذشته هستند. در ردیف آخر شاهد فاکتوری به اسم Process یا فناوری ساخت هستیم. راهنمایی بزرگی که می توان در این خصوص کرد این است که اگر از گرم شدن دستگاه و خالی شدن سریع شارژ فراری هستید هرگز سراغ پردازنده ای با فناوری بالا 16 نانومتر نروید. جدیرترین پردازنده های پرچمدار مانند Snapdragon 835 و Exynos 8895 این عدد نانومتر را به 10 رسانده اند که علاوه بر افزایش قدرت بهینه سازی مصرف باتری و کاهش دما را نیز به ارمغان می آورد. از دیگر مواردی که لازم است به آن توجه کنید پشتیبانی از شارژ سریع است. متاسفانه در این مورد بررسی پردازنده کافی نیست چرا که ممکن است پردازنده از شارژ سریع پشتیبانی کند اما شرکت سازنده ی گوشی این امکان را فراهم نکرده باشد. پس بهتر است در این مورد به نقد و بررسی های موجود برای آن گوشی مراجعه کنید. با از راه رسیدن اینترنت 4.5 G یا 4G + شاید این نیز از ماردی باشد که بخواهید از آن اطمینان حاصل کنید آیا مودم پردازنده از آن پشتیبانی می کند یا خیر. اغلب افراد هنگام صحبت از پردازنده از تعداد هسته های آن می پرسند. اما در نظر داشته باشید که لزوما تعداد هسته های بیشتر معیار خوبی برای تشخیص قدرت یک دستگاه نیست. جنس، نوع عملکرد، فناوری تولید و نهایتا برنامه نویسی شرکت است که کیفیت کار پردازنده را تعیین میکند. بهتر است برای اطلاع دقیق از عملکرد پردازشی یک دستگاه به نمره های کسب شده ی آن در نرم افزارهایی چون Antutu Benchmark یا Geekbench مراجعه کنید.